4.9.1 Inhoud van de verdragsverplichting

Het Verdrag bevat geen algemene bepaling over bestrijding van geweld tegen vrouwen. Wel heeft het CEDAW er twee uitgebreide Aanbevelingen over gepubliceerd. In Aanbeveling 12 wordt staten gevraagd om, in lijn met de verdragsartikelen 2, 5, 11, 12 en 16, te rapporteren over wetgeving en andere maatregelen die van kracht zijn, om vrouwen te beschermen tegen alle vormen van (seksueel) geweld in het dagelijks leven, binnen het gezin, op het werk en op elk ander gebied.

In Aanbeveling 19 wordt geweld als gevolg van sekseverschillen ('gender based violence') gebracht onder de definitie van discriminatie in de zin van artikel 1 van het Verdrag. Geweld als gevolg van sekseverschillen wordt omschreven als "geweld dat is gericht tegen een vrouw uitsluitend omdat zij vrouw is, of geweld dat vrouwen buitenproportioneel treft. Het bevat daden die fysieke, psychische of seksuele schade of lijden teweegbrengen, dreigingen van zulke daden, dwang en andere vrijheidsberovingen." Dit is dus breed geformuleerd zodat ook seksuele intimidatie, geestelijke mishandeling, fysieke mishandeling en verkrachting eronder vallen.

Geweld als gevolg van sekseverschillen betekent een inbreuk op alle specifieke bepalingen van het Verdrag, ongeacht of deze bepalingen deze vorm van geweld al dan niet met name noemen.

De artikelen 2, 3, 5, 10, 11, 12, 14 en 16 worden in Aanbeveling 19 besproken voor specifieke onderdelen van het bestrijden van geweld. Zo wordt bijvoorbeeld bij artikel 16 gesproken over gedwongen sterilisatie en abortus, en bij artikel 11 over seksuele intimidatie op de werkvloer.

Voorts wordt er een groot aantal aanbevelingen gedaan om geweld tegen vrouwen in al zijn vormen te bestrijden. Het gaat om adequate wetgevende maatregelen en beleid, en om het tegengaan van gewoonten die geweld tegen vrouwen in stand houden. Tevens moeten er voorzieningen voor slachtoffers zijn. De maatregelen dienen niet alleen op de overheid gericht te zijn, maar ook op individuen, organisaties en bedrijven.