ESSENTIËLE AANDACHTSGEBIEDEN

41. Verbetering van de positie van vrouwen en verwezenlijking van gelijkheid tussen vrouwen en mannen zijn een kwestie van mensenrechten en een voorwaarde voor sociale rechtvaardigheid en moeten niet uitsluitend worden bezien als een probleem van vrouwen. Zij vormen de enige manier om een duurzame, rechtvaardige en ontwikkelde samenleving op te bouwen. Empowerment van vrouwen en gelijkheid van vrouwen en mannen zijn voorwaarden om te komen tot politieke, sociale, economische, culturele en ecologische zekerheid voor alle volken.

42. De meeste doelstellingen van de Toekomstgerichte Strategieën van Nairobi voor de verbetering van de positie van vrouwen zijn niet verwezenlijkt. Belemmeringen voor empowerment van vrouwen zijn er nog altijd, ondanks de inspanningen van regeringen, niet-gouvernementele organisaties en vrouwen en mannen overal ter wereld. In vele delen van de wereld heersen nog altijd grote politieke, economische en ecologische crises. Er is onder andere sprake van aanvalsoorlogen, gewapende conflicten, koloniale of andere vormen van vreemde overheersing of buitenlandse bezetting, burgeroorlogen en terrorisme. Deze situaties, in combinatie met stelselmatige of feitelijke discriminatie, schendingen en het uitblijven van bescherming van alle mensenrechten en fundamentele vrijheden van alle vrouwen, alsmede hun burgerlijke rechten, culturele, economische, politieke en sociale rechten, met inbegrip van het recht op ontwikkeling, en de diepgewortelde vooroordelen jegens vrouwen en meisjes vormen slechts enkele van de belem-meringen die zich hebben voorgedaan sinds de Derde Wereldvrouwenconferentie ter afsluiting van het Vrouwendecennium van de Verenigde Naties: gelijkheid, ontwikkeling en vrede, in 1985.

43. Een overzicht van de vorderingen sinds de Conferentie van Nairobi laat duidelijk zien welke problemen speciale aandacht verdienen - gebieden waarop de situatie bijzonder nijpend is en waarop met voorrang maatregelen dienen te worden genomen. Alle actoren moeten hun initiatieven en middelen concentreren op de strategische doelstellingen die verband houden met de essentiële aan-dachtsgebieden, die per definitie met elkaar samenhangen, van elkaar afhankelijk zijn en hoge prioriteit hebben. Deze actoren moeten systemen ontwikkelen en toepassen om rekenschap en verantwoording voor al deze aandachtsgebieden te kunnen afleggen.

44. Hiertoe wordt een beroep gedaan op regeringen, de internationale gemeenschap en de samenleving als geheel, met inbegrip van niet-gouvernementele organisaties en de particuliere sector, om strategische maatregelen te nemen op de volgende essentiële aandachtsgebieden.

• De aanhoudende en toenemende last die op de schouders van vrouwen rust als gevolg van armoede.
• Ongelijkheden en onvolkomenheden in en ongelijke toegang tot onderwijs en opleiding.
• Ongelijkheden en onvolkomenheden in en ongelijke toegang tot gezondheidszorg en aanverwante voorzieningen.
• Geweld jegens vrouwen.
• De gevolgen van gewapende of andere soorten conflicten voor vrouwen, met inbegrip van vrouwen die onder buitenlandse bezetting leven.
• Ongelijkheid in economische structuren en beleidsmaatregelen, in alle vormen van productieve activiteiten en in de toegang tot hulpbronnen.
• Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in de gezamenlijke uitoefening van macht en gezamenlijke besluitvorming op alle niveaus.
• Ontoereikende mechanismen op alle niveaus om de verbetering van de positie van vrouwen te bevorderen.
• Gebrek aan eerbied voor en ontoereikende bevordering en bescherming van de mensenrechten van vrouwen.
• Stereotiepe "verbeelding" van vrouwen en ongelijkheid in de toegang van vrouwen tot, en de participatie van vrouwen in alle communicatiesystemen, met name in de media.
• Ongelijkheden tussen mannen en vrouwen in het beheer van natuurlijke hulpbronnen en het behoud van het milieu.
• Aanhoudende discriminatie van en schending van de rechten van meisjes.