Mevrouw Verstand wees vertegenwoordigers van de kinderopvangsector tijdens een bijeenkomst op 3 juli 2000 in Den Haag verder op de mogelijkheid mensen met een in- en doorstroombaan als groepshulpen of huishoudelijke medewerkers aan te stellen in de kinderopvang.

Dank u wel voor deze brochure over in- en doorstroombanen in de kinderopvang. Het is een brochure met veel bruikbare informatie voor mensen die te maken hebben met kinderopvang en met in- en doorstroombanen. Werkgevers en werknemers, maar ook gemeenten en arbeidsvoorziening kunnen in dit boekje vinden hoe ze gebruik kunnen maken van de i/d-regeling.

Dat is een aantrekkelijke regeling voor de kinderopvang. Zeker nu we te maken hebben met vacatures bij de opvang die moeilijk zijn te vervullen. Natuurlijk, we lossen alleen met i/d-banen het personeelsprobleem in de kinderopvang niet op. Maar i/d-banen kunnen wel een bijdrage van belang leveren in de kinderopvang.

Tot en met 2002 komen er in ons land nog meer dan tienduizend i/d-banen bij waar u een beroep op kunt doen. En u niet alleen. Het kabinet vindt kinderopvang zo belangrijk dat we bij wijze van uitzondering i/d-banen ook toestaan in de particuliere sector. Met deze brochure bij de hand moet het de kinderopvangsector lukken een flink deel daarvan in te vullen.

Dat is hard nodig. Zeker nu ook de sector kinderopvang merkt dat de arbeidsmarkt krapper wordt. Het wordt moeilijker om genoeg goed en gemotiveerd personeel te krijgen. Toch moeten we die kundige en vakbekwame medewerkers in de kinderopvang wel hebben. Want ouders willen hun kinderen met een gerust hart toe kunnen vertrouwen aan de opvang. En wie zou ze daar geen gelijk in geven?

Met i/d-banen snijdt het mes aan twee kanten. De kinderopvang krijgt er werknemers bij. Groepshulpen of huishoudelijk medewerkers. En we stellen mensen zonder werk in staat om met een i/d-baan een nieuwe start te maken in een interessante sector. Een sector, die deze mensen bovendien mogelijkheden biedt zich verder te bekwamen voor een andere baan, in of buiten de kinderopvang.

De kinderopvang is een snel groeiende sector. Op zichzelf is dat prima. Het betekent dat steeds meer mensen, vrouwen vooral, hun zorgtaken combineren met werk. We proberen dat vanuit de overheid zoveel mogelijk te bevorderen. Niet alleen méér werkende vrouwen, ook vrouwen die langer werken. Vrouwen moeten wat hun werktijden betreft dichter in de buurt komen van mannen. En mannen met hun zorgtaken dichter in de buurt van vrouwen.

Steeds vaker kiezen vrouwen met kinderen ervoor te blijven werken. Dat betekent dat er meer kinderopvang nodig is. In de komende drie jaar moeten er minstens zestienduizend werknemers in de kinderopvang bij komen om aan de toenemende vraag naar opvang te kunnen voldoen.

En daar zal het niet bij blijven.

Nu werkt maar krap iets meer dan de helft van de vrouwen. Ons doel is dat in 2010 65% van de vrouwen betaald werkt. Dan hebben we binnen tien jaar dus nog tienduizenden crècheleiders en crècheleidsters extra nodig.

Ik begrijp de bezorgdheid van de VOG wel. Waar halen we genoeg mensen vandaan voor al dat werk in de kinderopvang? En dan ook nog mensen die goed zijn gekwalificeerd.

Ik ben daar niet zo somber over als de VOG. In de eerste plaats niet omdat werken in de kinderopvang aantrekkelijk is. De beloning is concurrerend met die in vergelijkbare sectoren. Het is werk met een grote eigen verantwoordelijkheid. Het is dankbaar werk.

Het zou onverantwoord zijn de eisen te verlagen die worden gesteld aan medewerkers in de kinderopvang om op die manier sneller aan personeel te komen. Ik had het zoëven al over de kwaliteitseisen die ouders terecht stellen aan de opvang van hun kinderen. Aan die eisen moet de kinderopvang blijven voldoen. Wel kan worden bezien of er meer mogelijkheden kunnen komen om leren en werken te combineren.

En ik denk dat er een groot potentieel aangeboord kan worden onder de vrouwen van zeg veertig, vijfenveertig jaar. Veel van die vrouwen hebben lange tijd geen betaald werk meer verricht. Maar ze hebben wel hun sporen verdiend met het opvoeden van kinderen. Als de kinderen de deur uit zijn, doen die vrouwen niets meer met de ervaring die ze hebben opgedaan met het opvoeden van kinderen. Waarom zouden die vrouwen hun ervaring en capaciteiten niet gebruiken in de kinderopvang?

We moeten nog eens goed bekijken in hoeverre de ervaring van vrouwen met het opvoeden en verzorgen van kinderen de plaats in kan nemen van een deel van de opleiding die jonge mannen en vrouwen voor de kinderopvang moeten volgen. Maar in beginsel zie ik hier mogelijkheden om het aantal kinderverzorgsters flink uit te breiden.

Nogmaals dank voor de brochure. En ik wens u alle succes toe met de kinderopvang. Want goede en voldoende kinderopvang is in onze samenleving een absolute noodzaak.